[vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]
Αγχώδεις διαταραχές: η άσκηση είναι με το μέρος σας
[/vc_column_text][vc_column_text]Οι αγχώδεις διαταραχές είναι από τις πιο διαδεδομένες, επίμονες, περιοριστικές και δαπανηρές ψυχιατρικές παθήσεις, ωστόσο συχνά υποδιαγιγνώσκονται και τα άτομα με αγχώδεις διαταραχές δεν υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπεία. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες, με παγκόσμιες εκτιμήσεις που κυμαίνονται από 3,8 έως 25% σε όλες τις χώρες, ενώ δεδομένα για άτομα με χρόνιες παθήσεις αναφέρουν ποσοστά επικράτησης έως και 70%. Τα τελευταία χρόνια ευτυχώς έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος τόσο στην κατανόηση, όσο και στη θεραπεία των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τις αγχώδεις διαταραχές με καινοτόμους μη φαρμακευτικούς τρόπους παρεμβάσεις, όπως η άσκηση, να έχουν κερδίσει μεγάλη δημοφιλία. Η αλήθεια είναι πως ο τομέας των αγχωδών διαταραχών είναι ένας από τους πιο συναρπαστικούς τομείς της σύγχρονης ιατρικής.
Συμπτωματολογικά οι αγχώδεις διαταραχές χαρακτηρίζονται συνήθως από υπερδιέγερση, έντονη ανησυχία και διαταραχές στον ύπνο. Σχετίζεται με τα γνωστά σε όλους μας συναισθήματα άγχους ωστόσο σε πολύ μεγαλύτερο κλίμακα- με εξουθενωτικό αντίκτυπο στην καθημερινή λειτουργία, την ποιότητα ζωής και την ευημερία των ανθρώπων. Οι υποτύποι των αγχωδών διαταραχών μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικά συμπτώματα και περιλαμβάνουν:
- τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (GAD)
- κοινωνική αγχώδης διαταραχή
- διαταραχή κρίσης πανικού
- τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)
- τις ειδικές φοβίες
- την αγοραφοβία
- τη διαταραχή άγχους αποχωρισμού
- Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Συμπληρωματικά, είναι αρκετά ανησυχητικά τα ευρήματα που συσχετίζουν τις αγχώδεις διαταραχές με παράγοντες αυξημένου κινδύνου του καρδιαγγειακού συστήματος1,3, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλότερο ποσοστό καρδιαγγειακών παθήσεων και πρόωρη θνησιμότητα. Τα άτομα με αγχώδη διαταραχή έχει φανεί ότι παρουσιάζουν έως και 52% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο από τον γενικό πληθυσμό1.
Οι αγχώδεις διαταραχές συνήθως αντιμετωπίζονται χρησιμοποιώντας αντικαταθλιπτικά ή κατασταλτικά φάρμακα, γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) ή συνδυασμούς θεραπευτικών επιλογών.
Αυτές οι παραδοσιακές προσεγγίσεις ενδέχεται να είναι αποτελεσματικές στη μείωση των συμπτωμάτων της αγχώδους διαταραχής, αλλά έως και ένας στους 3 ασθενείς δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία1,3, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή της αντιμετώπισης και σε επιδεινωμένα αποτελέσματα στη συνολική λειτουργικότητα. Υπάρχουν επίσης οικονομικά εμπόδια στην αποτελεσματική παροχή αυτών των τύπων θεραπείας, ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος1.
Η άσκηση μπορεί να είναι μια εναλλακτική ή ενισχυτική λύση για άτομα με αγχώδεις διαταραχές και θα πρέπει να θεωρείται μια τεκμηριωμένη επιλογή και αποτελεσματική παρέμβαση στη βελτίωση των συμπτωμάτων χρόνιου άγχους, καθώς δρα μέσω μιας σειράς διαφορετικών φυσιολογικών και ψυχολογικών μηχανισμών οι οποίοι περιλαμβάνουν:
- ρύθμιση των αποκρίσεων στο στρες μέσω του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων ή της κυκλοφορίας των γλυκοκορτικοειδών
- ενίσχυση νευρογενών διεργασιών που είναι σημαντικές για τη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου
- βελτίωση της λειτουργίας του ιππόκαμπου, μιας περιοχής του εγκεφάλου που συμμετέχει στη ρύθμιση των αποκρίσεων στο στρες. Έχει φανεί ότι η άσκηση μπορεί να βελτιώσει τον όγκο του αριστερού ιππόκαμπου1.
- βελτίωση ανοχής στο άγχος και καλύτερης διαχείρισης συμπτωμάτων μέσω της εξοικείωσης με τη φυσιολογική σωματική διέγερση που επιφέρει η άσκηση (πχ ταχυκαρδία)
- αύξηση αυτοεκτίμησης και απομάκρυνση από αρνητικές ανησυχίες για την αυτοαντίληψη
Οι νεότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις μας καλούν να επικεντρωθούμε περισσότερο στον ρόλο των παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής, όπως η σωματική δραστηριότητα, ο ύπνος και η διατροφή στη θεραπεία ψυχικών διαταραχών (Firth et al., 2020). Παράλληλα, βελτιώνουν την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος και τη συνολική σωματική υγεία των ατόμων με αγχώδεις διαταραχές που συχνά είναι επιβαρυμένη και παραμελημένη.
Ερευνητικά αποτελέσματα έχουν αναδείξει σημαντική μείωση των συμπτωμάτων άγχους σε ασθενείς με διαταραχή πανικού που ακολουθούν δομημένη άσκηση και συγκεκριμένα τρέξιμο. Η βελτίωση αποδόθηκε στη διεγερτική δράση του τρεξίματος, που εκθέτει τους ασθενείς στο αίσθημα παλμών, την εφίδρωση, την ταχεία αναπνοή και άλλες παρόμοιες επιδράσεις4. Έτσι ο ασθενής εξοικειώνεται και αποκλιμακώνει σωματικά συμπτώματα που προκαλούνται από την άσκηση και προσομοιάζουν τα συμπτώματα της διαταραχής από την οποία πάσχει.
Όσον αφορά την αερόβια και μη αερόβια άσκηση, τόσο οι αερόβιες όσο και οι μη αερόβιες φυσικές δραστηριότητες που έχουν μελετηθεί επιτυγχάνουν παρόμοιες και σημαντικές μειώσεις του ανεξέλεγκτου άγχους4.
Επιπλέον, στους ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές προτείνεται η «συνταγογράφηση» της άσκησης με ένα έντυπο πλάνο, ενώ βοηθητικά μπορεί να είναι τα γραπτά ή ηλεκτρονικά μηνύματα κινήτρων και παρακίνησης, τα οποία επιδρούν πιο αποτελεσματικά σε σχέση με την κατά πρόσωπο, λεκτική παρακίνηση προς την άσκηση4.
Αν και φαίνεται ότι τα αγχολυτικά αποτελέσματα της άσκησης είναι μικρότερα σε σύγκριση με τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα για κλινικές αγχώδεις διαταραχές, η άσκηση μπορεί να είναι ευεργετική ως συμπληρωματική θεραπεία. Χρειάζεται ακόμη μελλοντική έρευνα για να διερευνηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν το βαθμό της αποτελεσματικότητα της άσκησης, όπως η συχνότητα, η ένταση, η διάρκεια των συνεδριών και ο τύπος της άσκησης και τα χαρακτηριστικά του ασθενή3.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]
Anxiety disorders: exercise is on your side
[/vc_column_text][vc_column_text]Anxiety disorders are among the most prevalent, disabling, persistent and costly psychiatric disorders. However, they are often underdiagnosed and individuals with anxiety disorders are not treated properly. Anxiety disorders are highly prevalent, with global estimates ranging from 3.8 to 25% across countries, while data for people with chronic conditions report prevalence rates as high as 70%. Over the last years there have been significant advances in understanding and treating the symptoms of anxiety disorders with innovative non-pharmaceutical interventions, such as exercise, having gained much popularity. In fact, the field of anxiety disorders is one of the most exciting areas of modern medicine.
In terms of symptoms anxiety disorders are usually characterized by hyperarousal, excessive fear and sleep interruptions. They are associated with increased feelings of anxiety, which escalate rapidly and have high intensity, and have a debilitating impact on people’s daily functioning, quality of life and well-being. The subtypes of anxiety disorders can manifest with different symptoms and include:
- generalized anxiety disorder (GAD)
- social anxiety disorder
- panic disorder
- post-traumatic stress disorder (PTSD)
- specific phobias
- agoraphobia
- separation anxiety disorder
- Obsessive Compulsive Disorders
In addition, findings associating disorders with increased risk factors of the cardiovascular system1,3, such as high blood pressure, a higher rate of cardiovascular disease and premature mortality, are quite alarming. People suffering from anxiety disorder have been shown to be up to 52% more likely to develop cardiovascular disease than the general population1.
Anxiety disorders are usually treated using antidepressant medications, cognitive behavioral therapy (CBT) psychotherapeutic interventions, or a combination of treatment options.
These traditional approaches may be effective in reducing anxiety disorder symptoms, yet up to one in 3 patients do not seem to respond to treatment1,3, which can lead to treatment discontinuation and dramatic effects on overall functioning. There are also financial barriers to effectively providing these types of treatment, particularly in low- and middle-income countries1.
Exercise can be an alternative or adjunctive solution for people with anxiety disorders and should be considered an evidence-based option and effective intervention in improving the symptoms of chronic struggles, as it works through a number of different physiological and psychological mechanisms which include:
- regulation of stress responses through the hypothalamic-pituitary-adrenal axis or glucocorticoid circulation
- strengthening neurogenic processes that are important for the proper functioning of the brain
- improving the function of the hippocampus, an area of the brain involved in the regulation of stress responses. It has been shown that exercise can improve the volume of the left hippocampus1.
- improving stress tolerance and better symptom management through sparing the normal physical stimulation brought about by exercise (eg tachycardia).
- increasing self-esteem and moving away from negative self-perception concerns
New therapeutic approaches call for a greater focus on the role of lifestyle interventions such as physical activity, sleep and nutrition in the treatment of mental disorders (Firth et al., 2020). At the same time, they improve the health of the cardiovascular system and the overall physical health of people with anxiety disorders, which is often burdened and neglected.
Research results have shown a significant reduction in symptoms in patients with panic disorder who follow structured exercise, specifically running. The improvement was attributed to the stimulating effect of running, which exposes patients to palpitations, sweating, rapid breathing, and other similar effects4. Thus the patient becomes familiar with and de-escalates physical symptoms caused by exercise that simulate the symptoms of the disorder from which he suffers.
Regarding aerobic and anaerobic exercise, both aerobic and anaerobic physical activities that have been studied achieve similar and significant reductions in uncontrolled stress4.
In addition, for patients with anxiety disorders, it is recommended to “prescribe” exercise with a printed plan, while written or electronic messages of motivation and encouragement can be helpful, which are more effective than face-to-face, verbal motivation to exercise4.
Although the anxiolytic effects of exercise appear to be less than those of antidepressant medications for clinical anxiety disorders, exercise may be beneficial as an adjunctive therapy. Future research is still needed to investigate the factors that influence the degree of effectiveness of exercise, such as frequency, intensity, duration of sessions and type of exercise, and patient characteristics3.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_row_inner][vc_column_inner][vc_column_text]
- Kandola A, Vancampfort D, Herring M, Rebar A, Hallgren M, Firth J, Stubbs B. Moving to Beat Anxiety: Epidemiology and Therapeutic Issues with Physical Activity for Anxiety. Curr Psychiatry Rep. 2018 Jul 24;20(8):63. doi: 10.1007/s11920-018-0923-x. PMID: 30043270; PMCID: PMC6061211.
- Stubbs B, Vancampfort D, Rosenbaum S, Firth J, Cosco T, Veronese N, Salum GA, Schuch FB. An examination of the anxiolytic effects of exercise for people with anxiety and stress-related disorders: A meta-analysis. Psychiatry Res. 2017 Mar;249:102-108. doi: 10.1016/j.psychres.2016.12.020. Epub 2017 Jan 6. PMID: 28088704.
- Ramos-Sanchez CP, Schuch FB, Seedat S, Louw QA, Stubbs B, Rosenbaum S, Firth J, van Winkel R, Vancampfort D. The anxiolytic effects of exercise for people with anxiety and related disorders: An update of the available meta-analytic evidence. Psychiatry Res. 2021 Aug;302:114046. doi: 10.1016/j.psychres.2021.114046. Epub 2021 Jun 11. PMID: 34126464.
- Jayakody K, Gunadasa S, Hosker C. Exercise for anxiety disorders: systematic review. Br J Sports Med. 2014 Feb;48(3):187-96. doi: 10.1136/bjsports-2012-091287. Epub 2013 Jan 7. PMID: 23299048.
[/vc_column_text][vc_column_text]
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΩΤΕΙΝΟΥ | AGGELIKI FOTEINOU
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | DATE: 31/05/2023
[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][/vc_column][/vc_row]
Recent Comments