[vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”200px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας. Αποκαλείται αλλιώς εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων ή αρθρίτιδα «φθοράς». Επηρεάζει συχνότερα τα χέρια, τα ισχία , τα γόνατα και την σπονδυλική στήλη. Στην ΟΑ, ο χόνδρος μέσα σε μια άρθρωση αρχίζει να διασπάται και το υποκείμενο οστό αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Εμφανίζονται συμπτώματα σταδιακά επιδεινούμενα, όπως:
- Πόνος
- Ακαμψία
- Απώλεια εύρους κίνησης
- Πρήξιμο κ.α.
Αντικρουόμενα στοιχεία υπάρχουν σχετικά με το εάν το τακτικό τρέξιμο σχετίζεται με τον επιπολασμό της οστεοαρθρίτιδας, η κοινή άποψη για χρόνια ήταν ότι οι δρομείς καταπονούν τα κάτω άκρα τους, εκφυλίζουν τις αρθρώσεις τους και άρα η ΟΑ είναι πιο κοινή μεταξύ δρομέων.
«Τρέχοντας πολλά χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα, ρισκάρω περισσότερο να πάθω ΟΑ;»
Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση στην οποία συμπεριλήφθηκαν συνολικά 12.273 συμμετέχοντες (1272 δρομείς) στόχευσε στο να προσδιορίσει εάν ο εβδομαδιαίος όγκος τρεξίματος σχετίζεται με τον επιπολασμό της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος1. Προηγούμενα στοιχεία αναφέρουν ότι τα χαμηλότερα ποσοστά οστεοαρθρίτιδας γόνατος διαπιστώνονται σε δρομείς ερασιτεχνικού επιπέδου σε σύγκριση με επαγγελματίες (με μεγαλύτερο όγκο προπόνησης) και μάρτυρες- μη τακτικούς δρομείς (που έχουν χαμηλότερο όγκο προπόνησης). Η έρευνα εξήγαγε το αποτέλεσμα ότι δεν υπήρχε διαφορά στον επιπολασμό της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος μεταξύ των δρομέων και των μαρτύρων.
Στη μελέτη οι συστηματικοί δρομείς που χωρίστηκαν σε 3 κατηγορίες:
- 8-32,1 km την εβδομάδα
- 32,2-48 km την εβδομάδα
- > 48 km την εβδομάδα
δεν εμφάνισαν υψηλότερο επιπολασμό οστεοαρθρίτιδας γόνατος σε σύγκριση με τους μη τακτικούς δρομείς.
«Πώς επιδρά η προπόνηση τρεξίματος στις αρθρώσεις μου;»
Μελέτες αξιολόγησης χόνδρου έγιναν με χρήση μαγνητικής τομογραφίας πριν και μετά το τρέξιμο2.Οι ποιοτικές αναλύσεις έδειξαν ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση των αρθρώσεων στο τρέξιμο δεν επηρεάζει σημαντικά τη μορφολογία και τη σύνθεση του χόνδρου.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι το τρέξιμο δεν οδηγεί στον σχηματισμό νέων βλαβών του χόνδρου του γόνατος. Ωστόσο, παραμένουν αντικρουόμενα τα στοιχεία σχετικά με προϋπάρχουσες βλάβες, τις οποίες το τρέξιμο ενδέχεται να επιδεινώσει.
Η επανειλημμένη έκθεση στο τρέξιμο δεν προκάλεσε αλλαγές στο πάχος ή τη σύνθεση του χόνδρου του ποδιού και του αστραγάλου.
Οι αλλαγές στον χόνδρο των κάτω άκρων μετά από τρέξιμο είναι παροδικές. Οι άμεσες αλλαγές στη μορφολογία και τη σύνθεση του χόνδρου, που πιθανότατα αντανακλούν τη φυσική δυναμική των υγρών, δεν επιμένουν και γενικά δεν ήταν στατιστικά σημαντικές. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο χόνδρος ανακάμπτει καλά μετά από ένα μόνο τρέξιμο και προσαρμόζεται σε επαναλαμβανόμενη έκθεση.
«Έχω ΟΑ στο γόνατό μου. Απαγορεύεται να τρέχω;»
Τα υψηλότερα επίπεδα μιας μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, όπως το τρέξιμο, βελτιώνουν τη θνησιμότητα από κάθε αιτία και τα καρδιαγγειακά συμβάματα. Ωστόσο, άτομα υψηλού κινδύνου για θνησιμότητα και καρδιαγγειακά επεισόδια, είναι αρκετά πιθανό λόγω ηλικίας να έχουν οστεοαρθρίτιδα.
Δεν έχει γίνει σαφής η επίδραση του τρεξίματος σε άτομα με ΟΑ γόνατος. Ως εκ τούτου, μια μελέτη3 στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας για την Οστεοαρθρίτιδα (OAI) (2004-2014) περιέλαβε άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω, με ΟΑ σε τουλάχιστον ένα γόνατο. Αξιολογήθηκε η συσχέτιση του τρεξίματος που επέλεγαν τα ίδια τα άτομα να κάνουν, με τα συμπτώματα και την εξέλιξη των βλαβών σε άτομα με ΟΑ του γόνατος. Οι συμμετέχοντες ήταν 1203 και είχαν μέση ηλικία 63,2 έτη.
Μεταξύ των ατόμων ηλικίας 50 ετών και άνω με ΟΑ γόνατος, το τρέξιμο που επιλέγεται αυτόβουλα από τα άτομα σχετίζεται με βελτιωμένο πόνο στο γόνατο και όχι με επιδείνωση του πόνου ή με ακτινογραφικά ορατή δομική εξέλιξη της ΟΑ.
Επομένως, το τρέξιμο που επιλέγετε μόνοι σας, το οποίο πιθανότατα επηρεάζεται από τα συμπτώματα σας και προσαρμόζεται σε χαμηλότερη ένταση και μικρότερη διάρκεια, δεν απαγορεύεται εαν έχετε οστεοαρθρίτιδα. Κάθε άλλο μάλιστα, συστήνεται η άσκηση και το τρέξιμο, εφόσον δεν επιδεινώνονται οι αρθρικές ενοχλήσεις, για τη συμβολή που έχουν στη συνολική υγεία, στον έλεγχο του βάρους και στην ευεργετική τους επίδραση στο καρδιοαναπνευστικό και άλλα συστήματα του οργανισμού.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Osteoarthritis (OA) is the most common form of arthritis. It is also called degenerative joint disease or “wear and tear” arthritis. It most commonly affects the hands, hips, knees and spine. With OA, the cartilage within a joint begins to break down and the underlying bone begins to change. Gradually worsening symptoms appear, such as:
- Pain
- Rigidity
- Loss of range of motion
- Swelling etc.
There is conflicting evidence as to whether regular running is associated with the prevalence of osteoarthritis – the common belief for years was that runners strain their lower limbs, degenerate their joints, and so OA was more common among runners.
“Does running a lot of miles every week put me at a higher risk of getting OA?”
A systematic review and meta-analysis including a total of 12,273 participants (1272 runners) aimed to determine whether weekly running volume is associated with the prevalence of knee osteoarthritis1. Previous evidence suggests that lower rates of knee osteoarthritis are found in amateur runners compared to professionals (who have a higher training volume) and control-non-regular runners (who have a lower training volume). The research concluded that there was no difference in the prevalence of knee osteoarthritis between runners and controls. Regular runners of 3 categories:
- 8-32.1 km per week
- 32.2-48 km per week
- > 48 km per week
did not show a higher prevalence of knee osteoarthritis compared to non-regular runners.
“How does running training affect my joints?”
Cartilage assessment studies were performed using MRI before and after running2. Qualitative analyzes showed that repeated exposure of joints to running did not significantly affect cartilage morphology and composition.
The data show that running does not lead to the formation of new knee cartilage lesions. However, evidence remains conflicting regarding pre-existing injuries that running may exacerbate.
Repeated exposure to running did not cause changes in foot and ankle cartilage thickness or composition.
The changes in the cartilage of the lower limbs after running are transient. Immediate changes in cartilage morphology and composition, likely reflecting natural fluid dynamics, did not persist and were generally not statistically significant. The results indicate that cartilage recovers well after a single run and adapts to repeated exposure.
“I have OA in my knee. Am I forbidden to run?’’
Higher levels of moderate to vigorous physical activity, such as running, improve all-cause mortality and cardiovascular events. However, people at high risk for mortality and cardiovascular events are quite likely to have osteoarthritis due to age.
The effect of running on people with knee OA has not been made clear. Therefore, a study3 within the framework of the Osteoarthritis Initiative (OAI) (2004-2014) included people aged 50 years and older, with OA in at least one knee. The association of self-selected running with symptoms and damage progression in subjects with knee OA was evaluated.
The participants were 1203 and had a mean age of 63.2 years.
Among subjects aged 50 years and older with knee OA, self-selected running was associated with improved knee pain rather than worsening pain or radiographically visible structural progression of OA.
Therefore, self-selected running, which is likely influenced by your symptoms and adjusted to a lower intensity and shorter duration, need not be prohibited if you have osteoarthritis. . In fact, exercise and running are recommended, as long as joint discomfort does not worsen, for their contribution to overall health, weight control and their beneficial effect on the cardiorespiratory and other systems of the body.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΩΤΕΙΝΟΥ | AGGELIKI FOTEINOU
[/vc_column_text][vc_column_text]
- Lo GH, Musa SM, Driban JB, Kriska AM, McAlindon TE, Souza RB, Petersen NJ, Storti KL, Eaton CB, Hochberg MC, Jackson RD, Kwoh CK, Nevitt MC, Suarez-Almazor ME. Running does not increase symptoms or structural progression in people with knee osteoarthritis: data from the osteoarthritis initiative. Clin Rheumatol. 2018 Sep;37(9):2497-2504. doi: 10.1007/s10067-018-4121-3. Epub 2018 May 4. PMID: 29728929; PMCID: PMC6095814
- Khan MCM, O’Donovan J, Charlton JM, Roy JS, Hunt MA, Esculier JF. The Influence of Running on Lower Limb Cartilage: A Systematic Review and Meta-analysis. Sports Med. 2022 Jan;52(1):55-74. doi: 10.1007/s40279-021-01533-7. Epub 2021 Sep 3. PMID: 34478109.
- Burfield M, Sayers M, Buhmann R. The association between running volume and knee osteoarthritis prevalence: A systematic review and meta-analysis. Phys Ther Sport. 2023 Feb 13;61:1-10. doi: 10.1016/j.ptsp.2023.02.003. Epub ahead of print. PMID: 36809693.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Recent Comments