[vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”200px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Το τρέξιμο είναι μια από τις πιο διαδεδομένες δραστηριότητες που προκαλεί τραυματισμούς από υπέρχρηση1.
- 50% των δρομέων βιώνουν έναν τραυματισμό κάθε χρόνο που τους εμποδίζει να τρέξουν για κάποιο χρονικό διάστημα
- 25% των δρομέων τραυματίζονται αιφνιδιαστικά
- 70%-80% των διαταραχών στο τρέξιμο οφείλονται σε τραυματισμούς κατάχρησης, που αφορούν κυρίως το γόνατο, την ποδοκνημική άρθρωση, τον άκρο πόδα και την κνήμη.
Οι μυοσκελετικοί τραυματισμοί που σχετίζονται με το τρέξιμο τέθηκαν στο στόχαστρο μιας πρόσφατης μεγάλης μελέτης1 που στόχευε στη συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και στον προσδιορισμό της συχνότητας και της αναλογίας του επιπολασμού των τραυματισμών ανά ανατομική θέση και της εντοπισμένη παθολογία.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν ότι περισσότερο από το 70% όλων των τραυματισμών του μυοσκελετικού στο τρέξιμο σχετίζονταν με το υπερβολικό φορτίο.
Οι τραυματισμοί που αναφέρθηκαν στη μελέτη ήταν κυρίως στο γόνατο ή κάτω από αυτό. Συγκεκριμένα, οι περιοχές του γόνατος και του αστραγάλου είχαν το υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης τραυματισμών. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι κατά την προώθηση του σώματος υπάρχει αυξημένο εμβιομηχανικό φορτίο σε αυτές τις δομές.
«Οι υπεραποστάσεις τρεξίματος διακινδυνεύουν τους ίδιους τραυματισμούς;»
Στο γενικό πληθυσμό των δρομέων, το υψηλότερο ποσοστό τραυματισμών τόσο σε επίπτωση όσο και σε επιπολασμό ήταν στο γόνατο, ενώ μεταξύ των υπερμαραθωνοδρόμων το πιο τραυματισμένο σημείο ήταν ο αστράγαλος.
Σε γενικές γραμμές η στατιστική δεν ανέδειξε σημαντική διαφορά στις αναλογίες επίπτωσης τραυματισμών ανά ανατομική θέση μεταξύ υπερμαραθωνοδρόμων και αθλητών άλλων αποστάσεων.
Συνολικά, οι εντοπισμένες παθολογίες με το υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης τραυματισμών ήταν η τενοντοπάθεια του πρόσθιου διαμερίσματος κνήμης (shin splints) (19,4%), το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου (γόνατο του δρομέα) (15,8%) και η αχίλλειος τενοντοπάθεια (13,7%). Αυτά είναι και τα ποσοστά που εμφανίζονται συχνότερα σε αθλητές υπερμαραθωνίου.
Σε αντίθεση για τους δρομείς (πλην υπερμαθωνοδρόμων), τα διαστρέμματα αστραγάλου ήταν στις κορυφαίες 5 αναλογίες συχνότητας τραυματισμών , ενώ η αχίλλειος τενοντοπάθεια και το σύνδρομο προσθίου-έσω κνημιαίου διαμερίσματος είχαν τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης. Το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου είχε το υψηλότερο ποσοστό επιπολασμού τραυματισμών, ενώ δεν έλλειψε από το δείγμα η πελματιαία απονευρωσίτιδα (φλεγμονή στην πελματιαία απονεύρωση) , και το σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας, που χαρακτηρίζεται από άλγος εστιασμένο στην έξω πλευρά του γόνατος κατά την άσκηση. Τα κατάγματα κόπωσης τοποθετήθηκαν ανάμεσα στους σημαντικούς τραυματισμούς, ενώ τέλος, στους δρομείς οι μυϊκές θλάσεις συνήθως επηρεάζουν κατά σειρά: τους οπίσθιους μηριαίους, τους τετρακεφάλους τους γαστροκνήμιους και τις βουβωνικές περιοχές.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην ενεργό πρόληψη και στην έγκαιρη και στοχευμένη αποκατάσταση, τα στοιχεία κλειδιά, όσον αφορά στη μείωση των τραυματισμών και των επιπλοκών τους. Οι προπονητές και οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να εστιάσουν τα προγράμματα πρόληψης τραυματισμών στην ίαση παθολογικών καταστάσεων όπως το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου και η αχίλλειος τενοντοπάθεια, προκειμένου να μειωθούν τα υψηλά ποσοστά εμφάνισης τραυματισμών από υπέρχρηση. Η ανάπτυξη αποτελεσματικών προγραμμάτων αποκατάστασης μπορεί να δράσει έγκαιρα ώστε να μειωθεί η πιθανότητα επικράτησης η και επιδείνωσης των παθολογιών του δρομέα.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Running is one of the most common activities that cause overuse injuries1.
- 50% of runners experience an injury each year that prevents them from running for some time
- 25% of runners are injured at any given time
- 70%-80% of running disorders are due to overuse injuries, mainly involving the knee, ankle joint, forefoot and shin.
Running-related musculoskeletal injuries were the focus of a recent large study1 that aimed to systematically review the literature and determine the frequency and prevalence ratio of injuries by anatomical site and localized pathology.
The results confirmed that more than 70% of all musculoskeletal injuries in running were related to overuse.
The injuries reported in the study were mostly at or below the knee. In particular, the knee and ankle areas had the highest incidence of injuries. This may be because during body propulsion there is an increased biomechanical load on these structures.
“Do ultra-distance runners risk the same injuries?”
In the general population of runners, the highest rate of injury in both incidence and prevalence was to the knee, while among ultramarathoners the most injured site was the ankle.
In general, the statistics did not show a significant difference in injury incidence ratios by anatomical site between ultramarathoners and non-ultramarathoners.
Overall, the identified pathologies with the highest rate of injury were tendinopathy of the tibial anterior compartment (shin splints) (19.4%), patellofemoral pain syndrome (runner’s knee) (15.8%) and Achilles tendinopathy (13.7%).
For non-ultramarathon runners, ankle sprains were in the top 5 injury frequency ratios, while Achilles tendinopathy and anterior-medial tibial compartment syndrome had the highest incidence rates. Patellofemoral pain syndrome had the highest prevalence of injuries, while plantar fasciitis (inflammation of the plantar fascia) and iliotibial band syndrome, characterized by pain focused on the outside of the knee during exercise, were not missing from the sample. Stress fractures were placed among the major injuries, while finally, in runners, muscle strains usually affect 1.hamstrings 2.quadriceps 3. gastrocnemius 4.groin.
In ultramarathon runners, on the other hand, the series was topped by shin splints, runner’s knee and Achilles tendinopathy, which had the highest rates of occurrence and were the most common.
Therefore, emphasis is placed on active prevention and early and targeted rehabilitation, the key elements in reducing injuries and their complications. Coaches and health professionals should focus injury prevention programs on treating pathological conditions such as patellofemoral pain syndrome and Achilles tendinopathy in order to reduce the high incidence of overuse injuries. The development of effective rehabilitation programs can act in time to reduce the possibility of prevalence / worsening of the runner’s pathologies.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΩΤΕΙΝΟΥ | AGGELIKI FOTEINOU
[/vc_column_text][vc_column_text]
- Kakouris N, Yener N, Fong DTP. A systematic review of running-related musculoskeletal injuries in runners. J Sport Health Sci. 2021 Sep;10(5):513-522. doi: 10.1016/j.jshs.2021.04.001. Epub 2021 Apr 20. PMID: 33862272; PMCID: PMC8500811.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Recent Comments